İnsanların birbirlerini nesne olarak gördükleri, kendileri için bu muameleyi kabul ettikleri ve fedakârlıklarını, kişisel neşelerini ve onurlarını feda etmeyi istedikleri bir dünya gerçekliğini sergileyen “El Empleo”, izleyenleri adeta büyüleyen bir kısa film.
Bu kısa filmde ses yok. Konuşma yok. Duyduğumuz tek ses, gündelik hayatın hışırtı ve koşuşturmacası: bir saatin alarmı, kahvenin dökülmesi, bir tıraş makinesi ile traş olunması, kapıların açılması, ayakların karıştırılması, vb. insan sesi.
