Evrak No.: 1971/96
Esas No. : 1971/13
Heyet talepler hakkında karar vermek üzere gizli müzakereye çekildi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
353 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu Kanunu ile 357 sayılı Askeri Hakimler ve Askeri Savcılar Kanunu’nun Anayasa’nın 138. maddesinde öngörülen âmir hükümlere uygun olarak vazedilmiş olması ve 1963 yılından beri uygulamanın bu şekilde devam etmiş bulunması, bu itibarla adı geçen kanunlara dayanılarak idarece yapılan tasarruflarla özel kaza niteliğini haiz Askeri Mahkemelerin teşkilinin keza Anayasa hükümlerine uygun düşmesi;
Anayasa’nın 138. maddesinde öngörüldüğü üzere savaş veya Sıkıyönetim hallerinde Askeri Mahkemelerin hangi suçlar ve hangi kişiler bakımından yetkili olacağının bir kanunla düzenleneceğinin gösterilmiş olması, mezkur maddeden geçen kanunun ise 1402 sayılı kanun olduğunda herhangi bir tereddüdün mevcut bulunmaması, keza Sıkıyönetimin Anayasa’nın 124. maddesinde hükme bağlanan Anayasal bir müessese olması bu itibarla 1402 sayılı kanun ve bu kanunun 11. maddesinin atıfta bulunduğu 353 sayılı ve 357 sayılı kanunlar hükümlerince kurulmuş olan Sıkıyönetim Komutanlığı nezdinde kurulu Askeri Mahkeme’nin de Anayasal bir kuruluş bulunması; nitekim 1402 sayılı kanunun 11. maddesinin de bu mahkemelerde görevli hakimlere özel bir teminat getirmiş bulunması;
Adli merciye sunulması gerekli olaylar vuku bulmadan Sıkıyönetim ilanı düşünülemeyeceğine göre, Anayasal bir müessese olan Sıkıyönetimin ilanından sonra Sıkıyönetim Askeri Mahkemelerinin çalışmaya başlamasının tabii olacağı, esasen Sıkıyönetim Askeri Mahkemelerinin kanunla birlikte mevcut fakat çalışmaz, ancak Sıkıyönetimin ilanından sonra harekete geçen mahkemeler niteliğinde bulunması sebebiyle, tabii hakim prensibine de bir aykırılık teşkil eylememesi;
Yukarıda öngörülen sebepler ve neticeten gerek genel olarak askeri mahkemelerin gerekse Sıkıyönetim Komutanlığı nezdinde kurulu askeri mahkemelerin Anayasa teminatı altında mahkemeler olduğundan şüphe bulunmaması nedenleriyle müdafiler tarafından yapılan konunun Anayasa Mahkemesine iletilmesi taleplerinin Anayasa’nın 151. maddesinde belirtilen ciddi bir talep mahiyetinde telakkisine imkân bulunmaması; gerekçeleriyle müdafilerin taleplerinin ve keza sanık SEVİM ONURSAL, İBRAHİM SEVEN ve NECMETTİN BACA dışındaki sanıklar tarafından müessese olarak mahkemeye vaki güvensizlik beyanları hukuki talep niteliğinde bulunmadığından, bu itirazların da REDDİNE, oy birliği ve sırası ile karar verilip usulen açıklandı. 16.7.1971.
Başkan Üye Üye
